• Lechia Gdańsk - Ruch Chorzów

• LE: Metalist Charków - Ruch Chorzów (w Kijowie) [148]

Początkowo mobilizacja przebiegała jakby nie było słabo. Rywal na pierwszym meczu pojawił się w Gliwicach w bardzo słabej liczbie. Wiadomo było, że nas pojedzie więcej, jednak plany niektórym krzyżował brak paszportu,wolnego w pracy bądź po prostu kasy po niedawnych wojażach do Liechtensteinu i Danii. Ostatecznie pojechali ci, którym najbardziej zależało i jak się okazało - przy wielkiej mobilizacji nawet problem paszportów dało się ogarnąć. Jednak takie wyjazdy nie mogą się odbyć bez problemów. Tym razem był mega problem z wynajęciem autokarów. Żadna z lokalnych firm nie chciała się zgodzić na wynajęcie maszyn, które miałyby jechać na Ukrainę. Powód był jeden - sprzeciwy ubezpieczyciela. Ostatecznie udało się ogarnąć autokary, aż z... Przemyśla. Oczywiście dzielna polska policja nie mogła odpuścić i kontaktowała się z właścicielami firmy przewozowej, czy na pewno są pewni żeby wynająć autokary...

Na szczęście autokary były załatwione i zbiórka na wyjazd zaplanowana została na środę na godz. 18:00. Około godziny czekaliśmy na przyjazd autokarów i po ogarnięciu wszystkiego oraz zapakowaniu bagaży o godz. 20:30 wyruszyliśmy w kierunku wschodniej granicy w sile dwóch autokarów, w tym jeden piętrowy.

Podróż mijała powoli, ale w wyśmienitych nastrojach. Zabrane zapasy alkoholu jak na razie zupełnie wystarczały, jedynie policyjne kabaryny ciągnęły się za nami jak smród po gaciach. W środku nocy dotarliśmy do granicy, gdzie spędziliśmy dwie godziny. Przez polską stronę przejechaliśmy szybko. Problemy zaczęły się na ukraińskich punktach kontrolnych, gdzie straszono nas karami za to, że ktoś spał i nie okazał paszportu. Później były poszukiwania zaginionego paszportu, którego nie oddali ukraińscy celnicy. Na szczęście sytuacja została wyjaśniona i kolejny postój zanotowaliśmy kilkaset metrów dalej na najbliższej stacji benzynowej, gdzie zostały uzupełnione zapasy płynów. Większość skorzystała również z kantorów, by wymienić złotówki na hrywny.

Wszystko zostało ogarnięte i pora wyruszyć w dalszą drogę, której towarzyszyły głośne śpiewy i zabawa. Warto zaznaczyć, że od momentu przekroczenia granicy jechaliśmy sami bez jakiejkolwiek milicyjnej obstawy. Tak mijała nam praktycznie cała droga. Kolejne postoje i kolejne "zakupy", a na trasie i stacjach zero smutnych panów. Przemierzając te wschodnie stepy dopiero w połowie drogi do Kijowa zatrzymał nas jednoosobowy patrol drogówki, któremu zależało jedynie na łapówce i znów jechaliśmy dalej. Mniej więcej na rogatkach Kijowa zatrzymano nas i ruszył z nami busik załadowany milicjantami.

Widoki stolicy Ukrainy nie zachwycały z perspektywy autokarów. Można było jedynie zauważyć szare bloki naszpikowane klimatyzatorami i raz na jakiś czas ładniejsze przedstawicielki ukraińskiego narodu ;) Ekipa autokarowa nie miała niestety możliwości zwiedzania miasta, pozostawały jedynie widoki z okien. Natomiast część, która docierała innymi środkami mogła zwiedzić m.in. miejsca ostatnich wydarzeń. Z ich relacji na Majdanie spokój i śladów wojny na mieście nie widać. Można było jednak zauważyć ogromne przerażenie wśród Ukraińców i niepewność, co będzie dalej. Barw klubowych na mieście nie uświadczyliśmy.

Pod Stadion Olimpijski dotarliśmy na około godzinę przed meczem i po wyjściu z autokarów towarzyszyli nam uzbrojeni pseudomilicyjni komandosi. O dziwo przy nowym obiekcie wystąpił problem z bramkami, które nie czytały kodów kreskowych z biletów, przez co większość musiała wchodzić boczną bramką.

Ogólnie na wyjeździe pojawiło się nas 148 osób, w tym delegacje Elany Toruń oraz Widzewa Łódź z Bełchatowa, Piotrkowa i Tomaszowa za co wielkie dzięki. Oprócz dwóch autokarów część kibiców przybyła własnym transportem oraz samolotami (m.in. z Pyrzowic oraz Budapesztu) i dobiła pod stadionem. Jakby nie było ekipa może nieliczna, ale bardzo śliczna i tak można skomentować naszą liczbę wyjazdową.

Na sektor weszliśmy wszyscy razem i pierwsze co rzucało się w oczy to ogrom stadionu, na którym mogliśmy bawić się w chowanego. Pierwsza myśl, jaka przychodziła większości do głowy, to nasz widok na Stadionie Śląskim. Gdzie nawet kilka czy kilkanaście tysięcy ludzi się zgubi.

Zajęliśmy sektor, na którym wcześniej gościli kibice m.in. Hajduka Spilt. Na płotach wywiesiliśmy 3 flagi "Special Guest", "19/R\20", "Oberschlesien" oraz małą fankę Górnego Sląska.

Od samego wejścia zaznaczamy swoją obecność i przez cały mecz prowadzimy doping, który momentami, po tak długiej podróży, wychodził rewelacyjnie.

90 minut nie wystarczyło na wywalczenie awansu, więc pozostała dogrywka czyli dodatkowe 30 minut dopingu, w którym nie zapomniano o pozdrowieniach dla naszych zgodowiczów.

Niestety rzut karny oraz czerwona kartka dla bramkarza zadecydowały o odpadnięciu Ruchu z Ligi Europy i walki w fazie grupowej. Trzeba jednak przyznać, że Niebiescy rozegrali całkiem dobry mecz.

Mecz obejrzało około 2548 widzów, w tym kibice gospodarzy, którzy de facto również byli na wyjeździe. Zorganizowali oni kilkuset osobowy młynek, w którym wywiesili kilka małych flag.

Po zakończeniu spotkania kibice Metalista Charków wybiegli na bieżnię, a ich celem były koszulki piłkarzy. Podobnie uczynili fani chorzowskiego Ruchu, którzy również opuścili sektor, by zdobyć koszulki piłkarzy oraz dostarczyć im megafon. Ochrona o dziwo nie zaczęła wariować, nie interweniowała nawet policja, a niestety do takich realiów zdążyliśmy się przyzwyczaić w Polsce.

W czasie meczu kontakt nawiązało Dynamo Kijów, które wykazywało chęć bliższego spotkania, na co Niebiescy bardzo chętnie przystali. Jednak im bliżej ewentualnego spotkania, tym Ukraińcy coraz bardziej kombinowali, zmieniając zdanie i generalnie się ośmieszając. Ciągle zmieniali liczby i kategorie wiekowe, doskonale przecież wiedząc, jakim składem Niebieska Szarańcza pojawiła się w Kijowie. Ostatecznie Dynamo miało przywitać grupę Ruchu pod stadionem, ale nie doszło do niczego.

Niebiescy zwinęli się więc do autokarów i w eskorcie milicji opuścili Kijów. Podobnie jak w drodze na mecz, milicja opuściła grupę za rogatkami miasta i na pierwszej stacji zrobiono postój, aby znów uzupełnić zapasy. Na kasie wyskakiwały niestety jakieś problemy i okazywało się, że po odejściu od kasy nagle promocja kibiców nie obejmuje. Na nic zdały się tłumaczenia i powoływanie się na regulamin promocji. Obsługa stacji wezwała milicję do wyjaśnienia sporu, który był na tyle burzliwy, że zapowiadał się dłuższy postój.

Wykorzystując postój część kibiców odsypiała, inni zorganizowali sobie alkoholowy piknik, dyskutując co chwila z przybyłymi milicjantami, którzy mocno trzymali w rękach kałasznikowy, bojąc się chyba powołania na front wschodni. Następnie zdezelowanym milicyjnym wozem przybyła delegatura zza biurek, która miała rozwiązać sprawę niczym Ojciec Mateusz.

Nieugiętość i zawrotne żądania ponad 30 tysięcy hrywien sprawiły, że część kibiców postanowiła zbojkotować stację nakładając, na nią embargo i przeniosła się przez autostradę na drugą stronę do innej stacji, gdzie w ogródku restauracji urządzono spotkanie towarzyskie przy whisky i coli, debatując o prawach ulicy. Tym samym ULICA stała się głównym hasłem wyjazdu, przeanalizowano oraz wyznaczono wszystkie jej prawa. Czasu było naprawdę sporo, bo na stacji spędziliśmy 8 godzin :D

Co ciekawe, przez ten czas gdy siedzieliśmy praktycznie sami 80 km od Kijowa, Dynamo nie odwiedziło nas nawet na chwilę, wykazując tym samym brak gościnności i szacunku. I tego ulica wybaczyć nie może i nie ma takiego wihajstra, który by to mógł naprawić. Aby zaznaczyć naszą dezaprobatę po stacji co chwila niosło się głośne ULICA!

Po kolejnych wypitych litrach i spędzonych godzinach cena haraczu spadła do 15 tysięcy i po wpłaceniu kaucji ruszyliśmy w drogę powrotną. Wypity alkohol spowodował, że podróż przebiegła dosyć szybko i nawet czas nie znaczył nic. Kilka godzin w tą czy w tamtą nie robiło różnicy, jedynie rano potrzebny był kolejny postój na zregenerowanie sił i odświeżenie.

Na granicę dotarliśmy około godziny 15:00 i od razu uraczono nas długim sznurem aut oczekujących na odprawę. Wiec znów opuściliśmy autokary i pomiędzy samochodami zrobiliśmy spacer niczym miejscowe mrówki :D

Po chwili zebraliśmy się i zaczęliśmy prowadzić doping bez koszulek. Oczywiście wodzirejem tak dobrej zabawy został Dzikowąsy jegomość, którego litanie były nieodzownym elementem wyjazdu. Po śpiewach Niebieską Ciuchcią ruszyliśmy w kierunku przejścia granicznego.

Po takim pokazie ukraińscy celnicy mieli nas na tyle dość, że postanowili nas odprawić szybciej na zamkniętym jeszcze chwilę wcześniej pasie. Jak się okazało podczas rozmowy z granicznikami, informacja o naszej grupie dotarła na granicę szybciej niż my sami ;)

Szybka odprawa przez polską granicę i pierwszym widokiem, jaki nas uraczył, były radiowozy policyjne z ubranymi w kominiarki wąsami. Ot taka gościnność polska. Niestety na nasz odjazd musieli trochę poczekać, bo jeden z autokarów padł i musieliśmy go odpalić od kabli. Jednak takie detale były nieistotne, bo zabawa wciąż trwała.

Po przebyciu kilkudziesięciu kilometrów kolejny dłuższy postój na obiadokolację, gdzie znów dopiero po koncercie Niebieskich pieśni ruszyliśmy w dalsza drogę powrotną.

Na Cichą 6 dotarliśmy równo o północy i tym samym zakończył się nasz 54-godzinny wyjazd, bo dokładnie tyle czasu upłynęło od godziny zbiórki do powrotu. Pomimo ogromnego zmęczenia i odpadnięcia z Ligi Europy nastroje były dobre, a sam wyjazd na pewno przejdzie do historii jako jeden z lepszych.

Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że nie ma takiego wihajstra, który złamie Ulicę.

I wszyscy: ULICA! ULICA! ULICA! ;)

W piątej kolejce Ekstraklasy Niebiescy zmierzyli się z Piastem Gliwice. Przy stadionowych zawirowaniach, jakie trwają w Chorzowie można popaść w paranoję. Raz zajmujemy stadion Piasta w roli gospodarza, a innym razem zasiadamy na sektorze gości. Czy doczekamy się kiedyś własnego nowoczesnego stadionu z dobrze przygotowaną murawą?

Na te małe derby Śląska otrzymaliśmy 2000 biletów. Niestety, wykorzystanych zostało jedynie 1400 wejściówek. Wyjazd głównej grupy zaplanowany został pociągiem rejsowym, jednak spora część kibiców wybrała transport samochodem.

Wejście przebiegało dosyć sprawnie. Oprócz standardowych papierowych biletów każdy otrzymał również kartę, która odbijana była przy kołowrotkach. Przed pierwszym gwizdkiem większość zasiadała już na sektorze gości oraz sektorze przyległym, które przyozdobione zostały m.in. flagami "Psycho Fans", "Śląscy Ekstremiści", "Special Guest", "19/R\20", "RTS" (Widzewa), "Niebieskie Siemce - Ekipa Wyjazdowa", "NRŚL Gang", "Świętochłowice", "N/R\K", "Bandycki Batory", "Radlin", "Nakło Śląskie", "Niebieskie Łaziska", "Lędziny&Bieruń", "Kęty on tour" oraz transparenty "FC Gliwice" i "PDW Nipson TGR".

Pierwszy gwizdek działa na fanów Ruchu niczym pistolet startowy i tak było również tym razem. Stali wyjazdowicze mają już w DNA zakodowany hymn klubowy i to właśnie on rozpoczął pokaz wokalny "Niebieskiej Szarańczy".

Na pierwsze powody do radości przyszło nam czekać do 13. minuty, kiedy to Ruch wyszedł na prowadzenie po bramce Kuświka. Jak się okazało, był to jedyny gol w tym meczu i dał on Niebieskim pierwsze upragnione zwycięstwo w sezonie.

Gospodarze zebrani w młynie w niebiesko-czerwonych koszulkach z numerem 12 na plecach starli się sprostać wysoko postawionej przez Niebieskich wokalnej poprzeczce, jednak ta sztuka była dla nich niestety nieosiągalna. Ostatnie 10 minut meczu to już typowa feta w rytm nuconej melodii na wzór Atletico. Liczba decybeli na tyle rozgrzała sektor, że pomimo chłodniejszej temperatury musiała być zabawa bez koszulek.

Ostatni gwizdek ostatecznie przypieczętował pierwsze zwycięstwo w lidze. Piłkarze podeszli do kibiców podziękować za doping skandując również w stronę trybun "Jesteście najlepsi". Tym samym hasłem fani Ruchu odpowiedzieli zawodnikom, by za chwilę wspólnie odśpiewać "Więc wstań do góry głowę wznieś". Na podziękowania zasłużył również uwielbiany przez kibiców trener Jan Kocian.

Po meczu Niebiescy dosyć szybko zostali wypuszczeni ze stadionu do samochodów, a w międzyczasie była okazja poczęstowania się "politycznymi jabłkami" rozdawanymi przez pracowników Piasta.

• Wisła Kraków - Ruch Chorzów [0]

Kibice Ruchu zsolidaryzowali się z fanami Wisły, którzy byli skonfliktowani z prezesem swojego klubu i nie przyjechali do Krakowa. Na trybunach pojawiło się 5783 widzów.

• LE: Esbjerg fB - Ruch Chorzów [470]

Po ciekawym wyjeździe do Vaduz przyszła pora na kolejnego zagranicznego przeciwnika - duński Esbjerg fB. W pierwszym meczu rozegranym w Gliwicach Ruch zdołał jedynie zremisować, gdyż nie wykorzystał kilku bardzo dogodnych sytuacji. Kwestia ewentualnego awansu miała się zatem rozstrzygnąć na wyjeździe, na którym rzecz jasna nie mogło zabraknąć fanów Niebieskiej eRki.

Koszt wyjazdu do Esbjerga był identyczny, jak przy okazji eskapady do Liechtensteinu, czyli 300 zł i 30 euro bilet w przypadku wyjazdu autokarowego, natomiast osoby wybierające się własnym transportem kupowały jedynie wejściówkę, do której dodawana była okolicznościowa koszulka "Special Guest" - z identycznym motywem jak na wyjeździe do Vaduz, jedynie ze zmienionym rywalem na duńską drużynę.

Duńczycy przekazali Niebieskim 500 biletów, które szybko znalazły swoich nabywców. Było więc pewne, że na wyjeździe pojawi się sporo fanów chorzowskiego Ruchu. Przypomnijmy, że na pierwszy mecz do Polski przyjechało jedynie 14 kibiców Esbjerg fB.

Dni do meczu mijały szybko, także nie pozostało nic tylko zabrać najpotrzebniejsze rzeczy i wyruszyć w drogę. Zbiórka dla osób jadących autokarami zaplanowana została na środę na 19:00, a po godz. 20:00 grupa wyruszyła w kierunku niemieckiej granicy.

Pomimo strasznej ciasnoty w autokarze spowodowanej małymi odległościami pomiędzy siedzeniami, podróż minęła dosyć szybko. Pierwszy dłuższy postój zanotowaliśmy po przekroczeniu granicy niemiecko-duńskiej, gdzie na zajeździe czekali już na nas duńscy smutni panowie w mundurach wraz z polskimi spottersami. Co ciekawe, miejscowi stróże prawa przygotowali dla kibiców Ruchu specjalne broszurki, w których wypunktowali co możemy robić, a co będzie karane. Po dokładnym obejrzeniu broszury szybko przekonaliśmy się, jak przyłożono się do jej stworzenia. Pierwszą rzeczą, która aż raziła w oczy, była flaga Monako / Indonezji, która widniała przy danych Polskiej Ambasady. Ciekawe, czy ulotka powstała przy współpracy z polską stroną, bo i po naszych "asach" takich cudów można się spodziewać... ;)

Po około godzinnym postoju wycieczka wyruszyła już do miasta docelowego, gdzie dojechaliśmy po godz. 11:00. Autokary wyprowadzono wprost pod miejscowy kościół. Tam cała grupa wysiadła, odbierając bilety i okolicznościowe koszulki, po czym wszyscy w większych bądź mniejszych grupkach rozeszli się po mieście. Część wybrała pobyt w pobliskich ogródkach piwnych i barach, inny zwiedzali miasto, a jeszcze inni wybrali się na basen lub zjeść coś ciepłego. Na szybach kiosków można było zobaczyć gazety, które na stronach tytułowych informowały o najeździe 500 chuliganów z Chorzowa ;) Ciekawostką był napis na szyldzie jednego ze sklepów: "Mam nadzieję, że wygracie - RUCH CHORZÓW". W tak dobrych nastrojach mijały godziny do meczu. W międzyczasie nie zabrakło drobnych i większych incydentów. Kilka osób zostało zatrzymanych m.in. za posiadanie pirotechniki, jednak najważniejszą kwestią jest zdobycie przez kibiców Ruchu 6 flag fanów Esbjerga.

Im bliżej meczu tym miejscowi policjanci stawali się coraz bardziej irytujący i nadgorliwi, co można było zauważyć podczas przemarszu części kibiców na mecz oraz w pobliżu stadionu, gdzie m.in. problemem okazało się dopicie piwa, bo o godz. 17:00 (czyli na godzinę przed pierwszym gwizdkiem) ubzdurano sobie, że bramy stadionu dla Niebieskich zostaną zamknięte.

Na szczęście przed pierwszym gwizdkiem większość Niebieskiej Ferajny zasiadła na sektorze gości. Ogólnie mecz z trybun obejrzało 470 fanów Ruchu, w tym 20 kibiców Elany Toruń oraz 30 Widzewiaków i z tego miejsca dziękujemy naszym zgodowiczom za wsparcie.

Sektor przyozdobiony został flagami: "Special Guest", "RTS" i "FC London" (Widzewa), "Mokre - Elana Toruń on tour", "Elana Toruń", "Niebieskie Siemce - Ekipa Wyjazdowa", "19/R\20", "N/R\K", "Radlin", "Świętochłowice", "Mysłowice on tour", "Bandycki Batory", "Jaworzno", "NRŚL Gang", "Niebieskie Łaziska".

Niebiescy doping rozpoczęli już na kilkanaście minut przed meczem i zakończyli go kilkanaście minut po jego zakończeniu. Tym samym w Danii zaprezentowany został pokaz mniej więcej 130-minutowego ciągłego dopingu w wykonaniu kibiców Ruchu. Rzecz jasna najgłośniej na sektorze gości było w czasie trwania obu połów meczu, jednak i w pozostałych momentach, w tym w przerwie, narzekać nie można było. Niebieska Szarańcza dawała z siebie wszystko i bez żadnych przeciwwskazań można powiedzieć, że po raz kolejny graliśmy u siebie. Miejscowi pomimo podobnego liczbowo młyna nie byli wstanie przeszkodzić Niebieskim w ich celebracji widowiska. Dodatkowo trzeba zaznaczyć, że z powodu stracenia przed meczem flag płot gospodarzy pozostał pusty. W młynie Esbjerga zagościło jedynie kilka machajek.

Chorzowscy fani podkręcali natomiast korbę dopingu - nawet stracone bramki, ku zdziwieniu miejscowych, nie były w stanie powstrzymać zabawy. Zainteresowanie meczem objawiło się również u Polaków mieszkających w Danii, którzy również byli obecni na stadionie.

W przerwie nową przyśpiewkę w postaci przeróbki "Horto Magiko" zaintonował i wdrożył na sektorze pewien "dzikowąsy" jegomość z południowych rewirów Śląska. Przyśpiewka dosyć szybko zadebiutowała w pełnym zakresie na sektorze Ruchu.

Im bliżej do końca spotkania, tym zabawa bardziej nabierała tempa. Koszulki poszły w odstawkę i pełen fanatyzm mieliśmy już bez cerat. Nawet stracona w końcówce bramka nie była w stanie zagłuszyć sektora gości, choć trzeba przyznać, że miejscowi nagle się ożywili myśląc, że od awansu dzieli ich już tylko chwila.

I właśnie ta chwila okazała się gwoździem do trumny, ponieważ Niebiescy zdołali wyrównać na 2:2 w doliczonym czasie gry i tym samym cudem awansowali do kolejnej rundy.

Tego, co działo się na sektorze kibiców Ruchu nie da się opisać. Każda z obecnych tam osób przeżyła to na własny sposób, ale naprawdę było gorąco. Szał radości i wrzawa nie do opisania. Jedno jest pewne - była to jedna z tych chwil, której nie zapomni się do końca życia i właśnie dla takich chwil warto poświęcać czas, pieniądze i często zdrowie, by móc podążać za swoją ukochaną drużyną.

Po ostatnim gwizdku kibice i piłkarze mieli chwilę, by ochłonąć po tym, co się stało. Wspólne śpiewy były już tylko ukoronowaniem wywalczonego awansu. Osobno na podziękowanie zasłużył Janek Kocian, który również podziękował kibicom i niczym "Superman" wyskoczył do góry z uniesioną w wiwacie pięścią. Po chwili trener paradował już po murawie w wyjazdowej koszulce kibiców, która została mu rzucona z sektora.

Doping dalej niósł się po stadionie, bo najważniejsze, że "jesteśmy zawsze tam...". Kibice jeszcze trochę czasu musieli spędzić na stadionie, bo bramy zostały zamknięte. Wypuszczono jedynie część kibiców udających się do samochodów, natomiast grupa autokarowa przy akompaniamencie beatboksu zapodawanego przez jednego z kibiców czekała na przybycie kierowców i wypuszczenie ze stadionu. Części osób udało się wymknąć ze stadionu i udać się na miasto, także zabawa miała miejsce również rynku, gdzie przejechała np. Niebieska Ciuchcia, a duńska policja coraz bardziej irytowała się przedłużającą wizytą chorzowskich kibiców.

Około godz. 23:00 autokary wyruszyły w drogę powrotną. Noc znów minęła szybko, do czasu postoju na niemieckiej stacji, gdzie z powodu promocji i wizyty smutnych panów postój z 20 minut wydłużył się do 2 godzin. Po wyjaśnieniu sprawy grupa ruszyła dalej i kolejny dłuższy postój miał miejsce już w Polsce, a sam wyjazd autokarów zakończył się około godz. 17:00.

W czasie drogi fani Ruchu poznali również kolejnego rywala w eliminacjach Ligi Europy, którym jest ukraiński Metalist Charków. Po tej informacji widać było, że nikt z kibiców nie jest zadowolony z wyników losowania, bo mogliśmy trafić na inne dużo bardziej ciekawe drużyny, w tym m.in. Partizan Belgrad. Na ale cóż, wyników losowania nie zmienimy. Pozostaje nam wesprzeć drużynę na tym wyjeździe nawet pomimo sytuacji panującej na Ukrainie. W końcu jesteśmy zawsze tam...!

• Podbeskidzie Bielsko-Biała - Ruch Chorzów [0]

Mecz z powodu remontu stadionu odbył się bez udziału zorganizowanej grupy kibiców Ruchu. Na trybunach zasiadło 3200 widzów.

• LE: FC Vaduz - Ruch Chorzów [610]

"Niebieska Szarańcza" po blisko dwóch latach przerwy znów mogła wyruszyć za swoją drużyną na europejskie wojaże. Mecze z takimi drużynami jak FC Vaduz z Liechtensteinu zdarzają się teoretycznie raz w życiu, więc mobilizacja była spora. Pewne było, że 35-tysięczne księstwo przeżyje prawdziwy najazd kibiców Ruchu Chorzów.

Bilety rozchodziły się w błyskawicznym tempie, większość wyjazdowiczów ze względów wygody i ewentualnego zwiedzania wybrała podróż samochodem. Zorganizowana grupa pojechała natomiast autokarami, zaś spora grupa emigrantów docierała na miejsce różnymi środkami transportu.

Zbiórka autokarowa zaplanowana została na środę 23 lipca na godz. 17:00 na parkingu klubowym, skąd niespełna dwie godziny później autokary wyruszyły w kierunku zachodniej granicy kraju. Samochody wyjeżdżały w różnych godzinach, ale cel trasy był jeden.

Autokary po mniej więcej 14 godzinach jazdy (wraz z postojami) dotarły nad Jezioro Bodeńskie, gdzie Niebiescy rezydowali do godziny 13:00, umilając sobie czas pływaniem i spożywaniem napojów rozweselających. Przed 14:00 autokary dojechały pod stadion w Vaduz, gdzie mecze rozgrywa nasz europejski rywal. Czasu do meczu było jeszcze sporo, więc "Niebieska Szarańcza" wyruszyła na zwiedzanie stolicy Liechtensteinu, która trzeba przyznać robi wrażenie pomimo niewielkiego obszaru miasta. Vaduz jest w zabudowie rezydencjonalnej, z pięknymi widokami gór, winnic oraz zamku.

Mały obszar miasta sprawił, że na każdym kroku można było zobaczyć grupki kibiców Ruchu w okolicznościowych niebieskich koszulkach "Special Guest on European Tour". Większość wybrała relaks przy złocistym trunku, zaś inni (w tym głownie fani z Niebieskich Siemianowic) postanowili zwiedzić miasteczko lokalną atrakcją czyli niebieską ciuchcią, która w 30 minut objeżdżała całe miasto w rytmie lokalnych szlagierów.

Im bliżej meczu tym coraz więcej kibiców pojawiało się w okolicach stadionu, odbierając bilety oraz koszulki. Ogromną różnicę widać było też w postawie policji, która owszem towarzyszyła nam podczas wizyty nad jeziorem oraz w okolicach stadionu, jednak trzymała się prewencyjnie z boku. Jednak co kraj to obyczaj - w Polsce policja w pełnym zakresie pełni jedynie funkcję represyjną.

Niebiescy do dyspozycji dostali trybunę na prostej, gdzie zasiadło w sumie 610 kibiców Ruchu w tym delegacje Widzewa oraz Slovana. Mecz obejrzało łącznie 2036 widzów, w tym również widziani na sektorach gospodarzy Polacy.

Trybuna zajęta przez Niebieskich została dobrze oflagowana. Na płotach zawisły flagi "SPECIAL GUEST", "Niebieskie Siemce - Ekipa Wyjazdowa", "19/R\20", "NRŚL Gang", "Radlin", "Niebieskie Łaziska", "N/R\K", "TGR", "FCD", "Świętochłowice", "Bandycki Batory", "Jaworzno", "Piotrowice", "RTS", "FC Blue England", "Bałuty", "Widzew Łódź Bournemouth" oraz transparenty "Panewniki", "Pozdrowienia do więzienia Boldek trzymaj się", "FC Gliwice on tour".

Od pierwszego gwizdka fani Niebieskich urządzili prawdziwy wokalny popis. Każda przyśpiewka niosła się głośno po okolicy, odbijając się od gór. Dobra zabawa trwała cały czas, nie było żadnej przerwy. Jedynie piłkarze, którzy zapierali się, że nie przyjechali grać na 0:0, nie zachwycali. Na szczęście na miejscu byli kibice Ruchu.

Miejscowi skupili się na oglądaniu meczu, jedynie około 35 minuty na chwilę ożywiło się niespełna 10 kibiców, którzy w asyście bębenka próbowali coś pośpiewać, jednak szybko odpuścili. Niebiescy nie bez powodu odśpiewali zatem standardowe "jesteśmy zawsze tam..." oraz "gramy u siebie".

Pod koniec pierwszej połowy wywieszony został transparent "Jeszcze się spotkaMY - ŚP. Mucha", poświęcony zmarłemu w minioną środę najwierniejszemu kibicowi Elany Toruń, który zmarł po ciężkiej walce z chorobą. W drugiej połowie odśpiewano "Mucha, Mucha zawsze z nami", pozdrawiając również Elanę Toruń. Przez całe spotkanie kilkukrotnie pozdrawiano również wszystkie pozostałe zgody.

Pomimo słabej gry zabawa trwała w najlepsze, a kibice nie odpuszczali i ciągle zdzierali gardła na całego, w końcówce meczu dopingując już bez koszulek i robiąc przeogromny hałas.

Piłkarze zdołali jedynie bezbramkowo zremisować, jednak ten wynik dał nam awans do kolejnej rundy, w której zagramy z duńskim Esbjergiem. Radość z awansu była ogromna i patrząc na okolicę, na myśl przychodziło hasło z jednej z naszych opraw prezentowanej w Lubinie - "PONAD NAMI TYLKO GÓRY". Pewne jest, że kibice Ruchu pozostawili po sobie spore wrażenie, za które piłkarze i trener Jan Kocian podziękowali po meczu.

Po wszystkim kibice udali się na parking, skąd ekipa samochodowa ruszyła do domu bądź kontynuowała wycieczkę. Autokary czekały na odjazd i wyruszyły po godz. 22:00, żegnając piłkarzy w świetle rac. Czas powrotu dosyć szybko zleciał, jednak autokary dojechały do Chorzowa dopiero około godz. 15:00, z powodu przymusowego postoju za Wrocławiem.

Wyjazd można zaliczyć do udanych. Dziękujemy zgodom za wsparcie, a wszystkich zachęcamy do kolejnych wojaży za Niebieską Drużyną w Polsce i poza granicami.

• Śląsk Wrocław - Ruch Chorzów [718]

Po dosyć krótkiej przerwie letniej Niebiescy wrócili na ligowe boiska Ekstraklasy. Pierwszy mecz drużyna Ruchu Chorzów rozegrała na wyjeździe ze Śląskiem Wrocław, więc ligowe zmagania rozpoczęliśmy od upragnionych przez naszych najwierniejszych kibiców wyjazdów. Środek lata i upały przyciągnęły do stolicy Dolnego Śląska 718 fanów Niebieskich (z czego 653 weszło na sektor), wspieranych przez delegację Widzewa z flagą "RTS".

Pierwsza grupa samochodów oraz autokar dojechały na stadion mniej więcej na 1,5 godziny przed rozpoczęciem spotkania. Później co chwila dojeżdżały kolejne pojazdy. We Wrocławiu wchodzenie przebiega dosyć sprawnie także na około pół godziny przed meczem większość obecna była już na sektorze gości. Pierwsze kroki kibiców skierowane były w kierunku budki gastronomicznej w celu uzupełnienia płynów z racji wysokiej temperatury w ten letni dzień. Tutaj pojawił się spory szok: napoje i lody, które miały orzeźwić fanów, sprzedawane były z 300% marżą. Można zrozumieć, że stadion przynosi straty i trzeba jakoś zarabiać, ale nie tędy droga!

Wraz z przybyciem Niebieskich na sektorze pojawiły się pierwsze flagi. Ogólnie sektor został dobrze oflagowany płótnami: "P/R\F", "Special Guest", "RUCH /R\ CHORZÓW", "Śląscy Ekstremiści", "Niebieskie Siemce", "RTS", "N/R\K", "NRŚL Gang", "Świętochłowice", "Radlin", "Pszów", "Żory", "Niebieskie Łaziska", "Kęty".

Kibice Ruchu rozpoczęli doping od głośnego "Jesteśmy zawsze tam, gdzie nasz Ruch Chorzów gra...". Z biegiem upływających minut doping raz był lepszy raz gorszy, na co wpływ miał wszechogarniający upał. Już w 7. minucie Śląsk strzelił pierwszą bramkę co spotkało się z typową chorzowską relacją czyli jeszcze głośniejszym dopingiem. I znów postronny widz mógł się zastanawiać, kto tak naprawdę strzelił...

Fani Śląska w 25. minucie zaprezentowali oprawę, która była uzupełnieniem transparentu "Ćwierć wieku za nami - 25 - z tymi samymi zasadami", który przyozdabiał płot sektora B od początku meczu. Fani obecni w młynie z problemami rozłożyli pasy materiału, tworzące replikę flagi "NABOJKA". Całość uzupełnimy zielone i czerwone sreberka. W drugiej połowie pojawiły się natomiast duże flagi na kijach w asyście strzelających achtungów.

Po przerwie chorzowscy fani powoli dochodzili do siebie, jednak początkowo doping dawał wiele do życzenia. Dopiero po chwili rozkręciła się typowa niebieska korba, którą można opisać jako prawdziwe "niebieskie pierdolnięcie". Nawet kolejna stracona bramka nie osłabiła kibiców Ruchu, którzy spróbowali rozkręcić doping jedną z przyśpiewek Atletico, nie zapominając również o pozdrowieniu zgód. Z powodu wysokiej temperatury mecz trwał dłużej, ponieważ potrzebne były dodatkowe przerwy na uzupełnienie płynów, również sędzia miał możliwość wykorzystania w czasie meczu wykorzystania pianki rodem z Brazylii.

Niestety Niebiescy rozpoczęli nowy sezon od porażki 0:2, jednak pomimo to kibice podziękowali piłkarzom i wyrazili swoje zdanie na temat wygranej w czwartkowym meczu z Vaduzem, na który wybiera się spora grupa Niebieskich.

Po zakończeniu meczu należało odczekać swoje i można było udać się w drogę powrotną na Górny Śląsk. A już w najbliższą środę znów dumni wyruszymy za swoją drużyną na podbój Europy.